Live a Happier Life :))

First workday of the year. Hahaaay!!! Excited? Nah. Pero dahil ang New Year’s resolution ko ay simple lang, i.e., to live a happier life, magba-blog muna ako. J

DISCLAIMER: Ang mga susunod ninyong mababasa ay naglalaman ng mga maseselang detalye. Bading na bading nag paraan na pagsusulat na ginamit. Hinihiling po ang inyong malawak na pangunawa. Kung may hindi naintindihan na salita, i-comment niyo lang. Ie-explain o ide-define ko sa inyo. J

Ang daming nangyari sa akin nung nagdaang Christmas break. Well, aside from singing in a wedding (haay finally), napa-dami yata ang chorva ko (wink). Pero owver yata yung "napadami" kasi dalawa (2) lang naman.

Nung December 23, 2010, a highschool friend of mine promised me na may ibu-bugaloo daw siya sa akin na menthol. Wala akong clue kung ano hitsura o kung ilang taon na. Pero hindi ko na inusisa. Baka maunsiyame pa. Pumunta muna ako sa birthday party ng barkada kung saan andun din ang dakilang bugaloo. Medyo natagalan ako kasi galing pa ako ng opisina. 'Pag dating, more yaya agad. Ako, more sama din naman agad. Wit na papilit. While clueless ang mga dabarkads namin, kaming dalawa, rumampa na. Punta sa place ng mga menthol na kontak. Sabi ng bugaloo, wit na daw eksena. ‘Pag tinuro nya daw kung sino ang “padala ni mayor” para sa akin, gora na. Pero ‘pagdating namin, ang mga hitad, gusto pa ng nomo. Givesung naman si bugaloo. The Bar agad para mabilis malasing. Pero hindi naman kami uminom. Personally, natatakot ako. Eh kung magkatakbuhan? LOL. After ilang shots ng mga hitad, na-bad trip. Hindi naman daw kasi kami umiinom. Hahaha… Akala ko coke zero na. But no. More hatak na sila. Tsktsk. Mga menthol talaga sa Bagong Silang, makati pa sa gabi. Pero sabi nga ni bugaloo, wit na eksena, sama na ako. Ang nireto sa akin ay si Niño, 17 years old (read: Hello Bantay Bata?) at balingkinitan (read: not my type of body). Chusi ampota. Pumwesto na kami. Pinatay ko na ang expectations ko. Ang mantra ko nun, matapos lang OK na. Pero na-surprise ako. Siyeet, napalaki. J Natapos ng maluwalhati ang eksena. Makalipas ang ilang minuto, ang bugaloo ko, hindi pa rin tapos. Napatagal nga! Ang classic nyan, ‘pag balik naming sa party, hindi na kami nakapag-deny pa. Dahil sa napatagal nga, obvious. Siyeeet. Pero kebs lang.

Kagabi (January 2, 2011), nag-text ulit si Bugaloo. Magsimba daw kami (for a change). Kahit pagod pa galing byahe, gumow ako. Pero nauna na ako pumunta ng simbahan. Suot ko nag simpleng striped t-shirt (read: hindi lang ang sneakers ang striped huh). Nang malapit na matapos ang misa, may I enter pa lang ang hitad na bugaloo. Pasaway. Si puta, naka-striped polo shirt din. Tsktsk. After ng mass, isa pang highschool friend na choir ng simbahan ang nakita naming. Naka-striped din si bakla. Susme. Na-stress ako. Habang palabas na kami ng simbahan, nakita din namin ang isa pang baklang highschool friend. May I suggest siya na since magkakasama naman daw kaming apat (na very rare mangyari), rampa daw sa may isang subdivision malapit lang sa simbahan. Ang kuda ni pilay (may polio si Bakla No. 4), marami daw otoko na BY dun. Hesitant ako. Seryoso. May pasok na kasi kinabukasan. Pero basag trip kasi kung uuwi ako. Kaya gow ulit.

Isang pangkat ng kalalakihan (na katatapos lang mag-basketball) ang sumalubong sa amin. Toroy. Tama nga si Pilay, BY nga. Pero parang mga boogiemen. Afraid. Puta. Gusto ko na umuwi. Pero more pilit si pilay. Estima dito, papampam doon. Nagpainom na si gaga. Habang lumalaon, nababawasan ang mga otoko. Haha… Coke zero yata. Napauwi na rin yung isang baklang nagchoi-choir. Tsktsk. More nomo. 12:00 na, anim (6) na lang kaming natira. Lasing na sila. Ako hindi kasi tinatapon ko yung mga tagay sa akin. Haha! Ang mga menthol, madadaldal. At dahil ako lang ang hindi lasing sa aming koponan, ako na ang bumangka sa kwentuhan. Kwentuhang barako na ‘to. Hindi daw nila akalain na ako daw ay (wink). Kwento. More kwento. Hanggang sa magpatugtog ang isa gamit ang cellphone niya. Naloka ako. Glee mode si Kuya. At dahil music na ang usapan, palong palo ako. Natuwa ako talaga sa kanila. Kaiba ang kanilang mga trip na music. Akalain mong may Listen ni Charice sa phone ni Kuya? LOL. Pero effective kasi napalagay talaga loob naming sa isa’t isa. Si bugaloo, nagising. Eeksena ata. More flirt si tanga. Pero dahil nga lasing na ang mga menthol, pumapatol sa mga hirit ni bugaloo. Seryoso, nanlaki mga mata ko sa gulat. Eto ang naintindihan ko sa kanilang paguusap:

• Ang bet ko, si Kuya No. 1 (22 y.o, super OK, kinulang lang ng height LOL), nag-Dubai pero after one (1) month, umuwi din agad. Kursunada daw kasi siya ng Boss niya. Si tanga kasi, pumunta ng Dubai ng walang balbas and/or bigote. Ayun. Gumamanda daw katawan niya gawa nga ng gym ng gym 'pag balik dito sa Pinas kasi wala magawa. Aminado na may karanasan na sa ehem...

• Si Kuya No. 2 (super bata, 15 y.o) - - - not interested. Palong palo ‘pag dating sa karanasan sa ehem…
• Si Kuya No, 3 (25 y.o yata), mukhang military. Zero experience sa ehem. Naniniwala ako. Lalaking lalaki kasi.

  

Pumaparaan si bugaloo. Irita. Si pilay, gusto na umuwi. Shenglot talaga si bakla. Ihahatid na sana nila kami pauwi kaya lang, Biglang akbay at hirit si Kuya No. 1 sa akin: “Ano balak? Sogo?”. Tambling. Syeeet. ‘Di ko kinaya. Natameme ako.

Si Kuya No. 2, nag-suggest na kumain muna ng instant noodles para kahit papano makagulapay si pilay. Pabor J. May we enter sa bahay ni Kuya No. 3. Naku. Kinabahan ako. Tsktsk… Habang nagluluto si Kuya No. 3, nasa isang couch lang kami ni bugaloo at ni Kuya No. 1. Biglang hirit si Kuya No. 1: "Ayos ka ‘pre ah, cool ka." Tambling moment number 2. Eksena na ‘to. Wit na ako pakialam kay bugaloo kahit alam ko na bet na bet niya si Kuya No. 1. More apply ako ng natutunan sa FHM magazine (how to seduce a guy). More masahe sa likod ni Kuya. Ang tigas, tapos yung “M” form chorva na sa may pelvic area ni Kuya No. 1. Sabi sa FHM, don’t touch “it”. Eh ‘di don’t touch. Pero si Kuya No. 1, tinablan yata. Bumukol eh. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Napahawak ako. Nagustuhan naman ni Kuya. “Mahirap mabitin yan”. Tambling moment number 3. Si Kuya No. 2, ayun umuwi na. Hindi na kaya ang antok. Si bugaloo at si Kuya No. 3, may I enter the room na. Natira sa couch ako at si Kuya No. 1. Putang ina. Lalabas na yata puso ko sa kaba. May I apply ulit ng massage as per FHM. Yun na! Nangyari na nga. Gusto ko yung mga ingay na ginagawa niya. Very real. Hanggang sa hindi na niya kinaya at hinubad na talaga niya ang super nipis na short niya. Nag-enjoy yata ng sobra sobra si Kuya.

Pero ang comment ko lang, kung anong laki ng katawan niya yun naman ang…hahaaay…

Pero OK na din. Katawan mo pa lang Kuya No. 1, ulam na. J

P.S: Hindi lang naman “more chorva” ang nasa isip ko ‘pag sinabing “happier life” sa 2011. :)